Over een meisje dat tranen spaart.
Een vrolijke en troostende voorstelling over tranen. Over hoe zout ze zijn, of ze opraken, hoe mooi huilen is of hoe onhandig. Dat tuiten op een regenbui lijkt en biggelen een beetje kietelt.
Dikke tranen rollen over de wangen van het meisje wanneer ze opeens bij de man in de kamer staat. Ze snikt en snottert onbedaarlijk. Hij houdt daar niet van. Hij vindt dat ongemakkelijk.
‘Doe toch kalm’, zie je de man denken, ‘wat een onrust breng je mee’.
“Maar je vis is net dood, we zijn toch verdrietig?”, zegt het meisje.
“Kende jij mijn vis ook?”
“Nee, maar ik wil er toch verdrietig om zijn.”
“Vissen gaan dood, dat gebeurt.”
“Jij huilt zeker nooit, om niets zeker?
“Zo is het.”
“Jammer. Je hebt veel verschillende tranen en ze glimmen zo mooi. Ik spaar ze.”
‘Ze zal zo wel weer naar haar eigen huis gaan’, denkt de man. Maar nee hoor, ze blijft en probeert hem en zijn hele huis aan het huilen te krijgen.
In Biggels en Tuiten kun je lachen om huilen en huilen om lachen.
Biggels en Tuiten is een coproductie van Theater Gnaffel en Tryater. Tamara Schoppert is naast actrice ook regisseur en maakte voor het Friese gezelschap onder andere de voorstellingen Fabelkracht, Dixi en Discopigs.
De pers over Biggels en Tuiten:
“Ron van Lente brengt de door Elout Hol ontworpen pop herkenbaar en met gevoel voor nuance tot leven.” (Theaterkrant, 21 februari 2015)
“Dit kleine verhaal, dat kracht ontleent aan de lieve soundtrack die componist Peter Sijbenga erbij schreef, ontroert op het eind. (Leeuwarden Courant, 23 februari 2015)
Leeftijd: vanaf 4 jaar (BO 1 t/m 4)
Speelperiode: februari tot en met mei 2015
Educatie: Beschikbaar
Credits:
Regie: Tamara Schoppert
Dramaturgisch advies: Jan Veldman
Spel: Ron van Lente en Ali Zijlstra
Objecten, poppen en coaching poppenspel: Elout Hol
Vormgeving: Maria Noel Dourron
Muziek: Peter Sijbenga
Lichtontwerp: Berry Claassen
Publiciteitsbeeld en illustraties: Jelle F. Post
Grafisch ontwerp: Gravue.nl