Illustreren op kostuums

in

Famke Roozen is beeldend kunstenaar en illustreerde de kostuums van de voorstelling VAN MIJ. Een samenwerking met kostuumontwerper Dorien de Jonge. Met textielverf en -stiften kreeg Famke de vrije hand om de witte kleding van de acteurs te illustreren. Daarvoor liet ze zich inspireren door gedichten van Ted van Lieshout. VAN MIJ is gebaseerd op het verzameld werk ‘Hou van mij’ van Van Lieshout.

Hoe heb je zijn gedichten verwerkt op de kleding?
‘Ik hou van het kinderlijke dat in de gedichten zit. Het vraagt om een grote fantasie en juist kinderen kunnen dat heel goed. Ik heb geprobeerd de gedichten niet letterlijk op de kleding te tekenen, maar illustraties te maken die door iedereen anders geïnterpreteerd kunnen worden.’

Foto’s: Erik Franssen

Kun je een voorbeeld noemen?
‘In de scene ‘Broertje’ blijft Sam alleen over met een kusje op zijn jas. Er is een omhelzing geweest en het kusje blijft alleen achter. Als hij dan geen broertje of zusje heeft dan geeft hij zichzelf maar een kusje. Zo zie ik het, maar iedereen kan dat weer anders invullen, dat vind ik juist mooi.’

Wat hoop je dat de kinderen en hun ouders in jouw illustraties zien?
‘Ik hou van dromen en het onderbewuste. Ik ben daar veel mee bezig. Juist die kinderlijke onschuld vind ik mooi. Als we ouder worden verliezen we dat een beetje. Ik hoop dat iedereen in de zaal dat weer even heeft. Gebruik je fantasie! Wat zie jij erin? Het antwoord is altijd goed.’

VAN MIJ speelt momenteel in de Nederlandse theaters. Bekijk hier de speellijst.

Broertje – Ted van Lieshout

Ik wou dat ik een broertje had, dan leerde ik hem lopen
Dan wees ik alle dingen aan en zei of hoe het heet
Dan kon ik aan hem laten zien dat ik al zoveel weet
Ik deed hem ook een luier om en gaf hem zelfs de fles
En later als hij leren moet, dan hielp ik bij de les

Ik wou dat ik een broertje had, dan leerde ik hem zingen
Ik ken nog alle liedjes die mijn moeder zong voor mij
Dan las ik hem verhaaltjes voor en tekende erbij
Dan mocht hij komen kijken hoe ik mijn konijntje voer
Dat kon als ik een broertje had, maar ja ik heb geen broer

Ik loop alleen en wijs mezelf wel alle dingen aan
En ik zing voor me uit, dat heb ik altijd al gedaan
Maar als ik wel een broertje had, dan gaf ik hem een kus
Omdat ik heel veel van hem hield, maar ja dat kan niet dus

Ik wou dat ik een broertje had, dan kon ik met hem spelen
Dan gooide ik een bal naar hem en hij wierp hem weer terug
En als mijn broertje moe was mocht hij altijd op mijn rug
Dan zou ik voor hem zorgen, want mijn broertje was maar klein
Een grote broer moet beetje vader voor zijn broertje zijn

Ik gooi de bal omhoog en vang hem zelf maar weer op
Ik voel me vaak alleen als ik de bal de hoek in schop
Omdat ik maar alleen ben, ben ik niemands broertje dus
Ik wou dat ik een broertje had, een broertje
Of een zus

Regisseur Rob over de voorstelling VAN MIJ

in

Rob Vriens is regisseur van de nieuwste Gnaffelvoorstelling ‘VAN MIJ’ (4+). Volgende week gaat de voorstelling het theater in en begint de ‘montageweek’. Na 5 weken repeteren in de repetitiezaal wordt nu de sprong naar het theater gemaakt. Iets waar Rob erg naar uitkijkt, want hier komen alle elementen die bij een voorstelling horen eindelijk echt samen en worden de puntjes op de i gezet.

In VAN MIJ zien we een hele hoge muur. Er omheen lopen, kruipen, zweven en wandelen een kind, een vrouw en een oude man. Iedereen heeft zo zijn gedachten, dromen en herinneringen. De jongen heeft alles nog voor zich en de oude man juist achter zich. Samen met de vrouw stellen ze een dag in hun leven samen waarin alles bij elkaar komt.

1. VAN MIJ is gebaseerd op het verzameld werk ‘Hou van mij’ van Ted van Lieshout, vol met gedichten, tekeningen en collages van de bekende jeugdboekenschrijver, dichter en tekenaar Ted van Lieshout. Hoe heb je zijn gedichten verwerkt in de voorstelling?

‘VAN MIJ’ is niet ontstaan vanuit een vaste tekst. Maar samen met de acteurs (Mirjam Stolwijk, Elout Hol en Sam Galgenbeld) heb ik heel veel gedichten gelezen en dingen uitgeprobeerd. Elk apart tekstje vertelt een eigen verhaal en eerst was er echt geen samenhang; die moesten we zelf maken. Voor ons soms best lastig (omdat je logica wil aanbrengen) maar voor kleuters niet zo, bleek uit de eerste doorloop. Kinderen in de leeftijd van 4 tot 6 jaar zijn niet bezig met ‘ik moet het snappen’, maar de rijm en gekte uit de voorstelling spreekt ze juist erg aan. Geen voorstelling met een kop en een staart dus, maar een aaneenschakeling van vormen en sferen die -blijkbaar- de fantasie prikkelen. En dat is wat theater doen moet.’

2. Gisteren was een eerste doorloop met kinderen erbij. Hoe vond je het?

‘We hadden 25 kleuters op bezoek en het was erg interessant. Ik vond het best spannend en uiteindelijk verrassend. De kinderen hebben meer dan aandachtig gekeken, waren soms doodstil en er werd soms erg gelachen. Na afloop hebben ze hun ervaringen verteld en op onze vragen verrassende antwoorden gegeven. Kinderen gaan aan de haal met wat wij ze aanbieden. Vingers worden spinnetjes (nooit zo gezien) en zien een kip of haan in een rare vogel. Uiteindelijk is dat de aangeboorde fantasie van elk individueel kind en is het daarom zeker nooit goed of fout.’

3.  Heb je zin in de montageweek?

‘Jazeker! Ik ben blij dat we dan eindelijk met het licht mooie sferen kunnen gaan inzetten, dat is zo’n belangrijk element in een voorstelling. Dan kun je juist focus leggen op wat belangrijk is en de ruis wegpoetsen. In het theater is er ook meer rust in beeld en op de vloer en heb je niet meer de altijd vrij chaotische omgeving van de repetitieruimte. Je kunt dan nog doelgerichter werken aan het eindresultaat. En daar zijn we aan toe!’

Ik nodig iedereen uit om te komen kijken naar VAN MIJ. Dat je er veel plezier aan mag beleven en het in fijne verwondering mag meemaken. Laat je verrassen!