Shanna is de regisseur van Het Stoere Prinsesje. Ze koesterde al langere tijd de wens om deze kleutervoorstelling te maken, omdat ze het van groot belang vindt dat kinderen vanaf een jonge leeftijd verhalen lezen en beelden te zien krijgen die divers zijn. Beelden en verhalen waarin ze zich kunnen herkennen. Het is, volgens Shanna, de perfecte tijd voor het ontwikkelen van nieuwe sprookjes over kinderen van nu. 

Kun je ons meenemen in het creatieve proces van het omzetten van een boek naar kleutervoorstelling? Welke uitdagingen en hoogtepunten kwamen daarbij kijken?

“Voor de bewerking van het boekje van Louis van Beek moest ik eerst nagaan hoe we zijn teksten zouden integreren in een voorstelling. Daarna heb ik bekeken welke momenten ik spannend, grappig of mooi vond om meer op in te zoomen. Dat waren bijvoorbeeld de uil, de stad en de dieren in het bos. Daar heb ik vervolgens zelf teksten voor geschreven of met Elout (poppen) en Annelies (decor en kostuums) bedacht dat het een groots en impactvol beeld moest worden. Met Rik (compositie) heb ik veel gesprekken gehad over alle muziekthema’s, bijvoorbeeld een thema voor Daantje of bijzondere sferen zoals het bos of de stad die meteen voelbaar moeten zijn in klanken.

Een uitdaging in dit geheel was bijvoorbeeld: Hoe krijg je alle rijm van Louis uit het boek makkelijk en lekker in de voorstelling? En hoe combineer je die met de concrete dialogen of de liedteksten die ik geschreven heb? Hoe zorg je dat dat een goed en kloppend geheel wordt?

Het zijn héél véél keuzes die je als bewerker en schrijver moet maken, maar met het team kwamen we ontzettend snel bij elkaar met alle ideeën.”

Waar kijk je het meest naar uit wat betreft de voorstelling, of wat is je favoriete moment?

“Ik vind de samenwerking die ik met iedereen heb gehad ontzettend bijzonder en leuk. Eerst met Louis; wij zitten altijd zo snel op één lijn en daarbij spreken wij altijd elkaars enthousiasme meteen aan waardoor we er allebei nog meer zin in krijgen. Met Rik zijn muziek komt het gevoel echt in de voorstelling. Door de poppen van Elout komt er karakter en kwetsbaarheid in. En Annelies brengt met haar decor en kostuums de magie en het sprookje. De acteurs zijn geweldige mensen. Het is ontzettend knap wat ze kunnen en ze werken zó hard. Als we ’s ochtends het repetitielokaal binnenkwamen en ze zongen alle nummers door, dan genoot ik me suf. De tango die Daantje danst met de uil is ook een van mijn favoriete momenten.”

Wat hoop je dat de jonge kijkers meenemen/gaan oppakken uit de voorstelling? 

“Ik hoop dat kinderen door deze voorstelling voelen dat ze hun eigen pad mogen bewandelen. Je kunt doen wat je ouders van je verwachten, als jij van binnen voelt dat dat bij jou klopt. Maar als je iets anders voelt… dan mag je ervoor kiezen om je eigen weg te gaan. Dat is oké, je bent je ouders niets verschuldigd. En belangrijk: je mag er ook altijd voor kiezen om weer terug te gaan! Ook als je ouders boos zijn dat je niet de weg hebt gekozen die zij wilden. Net als Daantje zegt: zij zijn zij en ik ben ik. Zij mogen boos zijn en ik mag mezelf zijn.” 

Het Stoere Prinsesje is nog maar een paar keer te zien:
12 mei – Podium Mozaïek in Amsterdam
2 juni – Musis & Stadstheater Arnhem